Rabarbar, inaczej zwany rzewieniem, to warzywo, które należy do rodziny rdestowatych.
Rośnie dziko w górach południowo-wschodniej Azji, w Chinach i we wschodniej części Tybetu.
Pod koniec XVI wieku sprowadzono go na Wyspy Brytyjskie, a w XIX wieku dotarł do Polski.
Do częściej uprawianych odmian należą: rabarbar dłoniasty, rabarbar kędzierzawy, rabarbar lekarski i rabarbar ogrodowy oraz gatunki mieszane.
Skład chemiczny
- błonnik pokarmowy - 3,2 g w 100g części jadalnych.
- węglowodany
- białka
witaminy
- C – 10 mg;
- E i PP – 0,2 mg;
- B2 i beta-karoten, 0,06 mg każdy;
- B1 – 0,01 mg na każde 100 gramów produktu.
Rabarbar dostarcza także: potasu, magnezu, żelaza, fosforu, witaminy C oraz kwasu foliowego.
Ponadto charakteryzuje się bardzo niewielką kalorycznością - 9 kcal w 100 g produktu.
Dlaczego nie jemy liść rabarbaru, a jedynie do ciasta wykorzystujemy jego łodygi?
Liście rabarbaru zawierają znacznie więcej kwasu szczawiowego (C2H2O4)) niż jego łodygi. Od dawna uważane są za niejadalne właśnie ze względu na obecny w nich kwas szczawiowy, jednak należy pamiętać, że kwas szczawiowy obecny jest w całej roślinie, nie tylko w liściach.
Właściwości lecznicze
- Działanie przeciwzapalne.
- Przeczyszczające.
- Reguluje procesy trawienia.
- Pomaga przy problemach ze wzdęciami.
- Właściwości estrogenne – jest to szczególnie ważne dla kobiet mających problem z cerą trądzikową, pań w okresie przekwitania oraz mężczyzn zmagającym się z przerostem prostaty. Takie właściwości rabarbaru jest związane z obecnością rapontycyny.
- Po upieczeniu wytwarza się w tej roślinie polifenol – rapontygeniny. Składnik ten zapobiega rozwojowi komórek rakowych.
- Właściwości przeciwutleniające oraz antyalergiczne. Wpływa korzystnie na funkcjonowanie układu.
- Wzmacnia układ odpornościowy.
- Jest dobrym źródłem luteiny, związku, który ma ogromny wpływ na zdrowie skóry i oczu.
Przeciwskazania
- Spożywania rabarbaru powinny unikać osoby, które przyjmują niektóre leki – diuretyki, digoksyny, warfaryny, kortykosteroidy, ibuprofen czy naproksen.
- Ze względu na działanie przeczyszczające rabarbar może powodować dolegliwości trawienne - nudności, biegunkę, skurcze brzucha czy wzdęcia.
- Z kolei zielone szczyty rabarbaru zawierają kwas szczawiowy oraz toksyczne glikozydy.
- Jedzony w nadmiarze może przyczynić się do osłabienia, utraty masy kostnej i niestabilności pracy serca (wynikającej z utraty potasu).
- Kwas szczawiowy jest również jedną z przyczyn powstawania kamieni nerkowych, dlatego jeśli odczuwamy powyższe dolegliwości, a jednocześnie spożywamy często i w dużych ilościach produkty bogate w kwas szczawiowy, czyli właśnie rabarbar, ale też np. szpinak, powinniśmy skonsultować się z lekarzem.
Dlaczego rabarbar ma kwaśny smak?
Kwaśny smak spowodowany jest obecnością kwasu jabłkowego i wspominanego już wcześniej kwasu szczawiowego.
Ciekawostka
Kwas szczawiowy liści rabarbaru może być skuteczny w walce z mszycami. Należy w tym celu przygotować wywar z liści rabarbaru z dodatkiem płatków mydlanych
